Kurtuluş Savaşı'nın
komutanlarından birisidir
Mehmet Sait. ŞAHıN BEY olarak da bilinir. Antep'lidir, birinci
paylaşım savaşı yıllarında Osmanlı ordusu
saflarında Arabistan cephesinde, Yemen'de
savaşmıştır. Savaş sonrasında Antep'e
dönmüş ıngiliz, Fransız, ıtalyan ve Yunan işgali
başlayınca Antep'te küçük milis kuvvetleri örgütlemeye
başlamıştır. Kısa bir süre sonra bu milis
gruplarını birleştirip cephe açmaya başlamış
ve onların komutanlığını yapmıştır.
1920 yılında oluşturduğu bu birliklerle Fransız
birliklerine Kilis yolu hattında defalarca vurmuş ve geri
çekilmiştir. şehirdeki işgalcilere erzak taşıyan
işgalci katarları Kızılburun'da geri çekilmeye
zorlamıştır, Mehmet Sait'in bu baskınları sonucu
şehirdeki işgalciler sıkışmış ve
yardım alamaz duruma gelmiştir. Antep halkı da böyle bir
durumu direnişin lehine kullanmak için işgale karşı
genel ayaklanma çalışmaları yapmaya
başlamıştır.
Olası ayaklanmayı bastırmak için Kilis'te bulunan
Fransız garnizonu üç piyade alayı, ikiyüz süvari, bir topçu
bataryası, dört tank ve birçok ağır makineli-mitralyözden
oluşan bir birliği Antep'e göndermeye karar vermiştir.
Mehmet Sait, yanına Karayılan ve Boynaoğlu'nu da alarak bir
savunma cephesi kurmaya başlamış, ama bu komutanlar,
Kızılburun'daki ilk saldırıda geri çekilmek zorunda
kalmıştır.
Birliklerini Kertil yamaçlarına çeken Mehmet Sait daha sonra yer
değiştirerek Bostancık değirmenine geçmiştir.
Burada cephe açılmış ve merkeze Mehmet Sait, kanatlardan
birisine Karayılan, öbür yana da Boynaoğlu geçmiştir.
Fransız yoğun ateşinin altında sağ ve sol kanatlar
hızla çökmüş ve kanat komutanları cepheyi daha sağlam
bir şekilde geride kurmak için çekilmek zorunda
kalmışlardır.
Mehmet Sait, kendilerinin de çekilmeleri gerektiğini söyleyen
arkadaşlarıyla kısa bir değerlendirme yapmış,
hızla çekilme önerisini redderek ölene kadar çatışma
kararı almıştır.
Mehmet Sait şöyle der o gün savaşçılarına: "ben
Antepliler'e söz verdim, benim ölü bedenimi çiğnemeden düşman bu
köprüden geçmeyecek, ben nasıl olur da sözümden dönerim?".
Bütün birlik cephede komutanıyla birlikte kalır. Elmalı
köprüsünü zorlayan Fransız işgalcileri saatler süren direniş
nedeniyle oldukları yerden bir adım bile atamazlar. Mehmet Sait,
cephanesi bitene kadar siperde çatışır. Cephanesi bitince de
savaşçılarına "süngü tak" komutu vererek kendisi en önde
köprüye doğru koşar ve kendisinden onlarca kat daha
donanımlı düşmanla yüzyüze çatışmaya başlar.
Mehmet Sait, orada onlarca savaşçısı ile birlikte şehit
olur.
"Elmalı köprüsünde
düşmanı yoram dedim
Balaban boğazında
başına vuram dedim
çift kanadım kırılınca
dört bir yanım sarılınca
yürüdüm üstüne ateşin
tutuştum şahince
bağrıma batınca süngü
kanımda eridi sanki
düştüm şahince
Dostlar bağlayalım sözü
biz şehidiz antep gazi
gönüllere gömün bizi gömün bizi"
(şiir: Ozan Telli)
Antep'in fransiz i$galinde parcalara bolunerek oldurulen kahraman. $ahin bey'i olduren fransizlar, adamcagizi parcalayarak, etlerini asma kopruye sira sira asmi$lar.Şehit olduğu yerdeki köprüye şahinbey ismi verilmiştir. mezarı bu köprünün yanındaki ağaçlık alanda yer alır. Ruhu şad olsun.grup yorumun türküsünü dinlerken her Antep'liyi duygulandıran, memleket sevmenin vatan sevmenin ne demek olduğunu kanıtlayan nice yiğitlerin bu topraklardan geçtiğini bizlere hatırlatan, babayiğit...derdimiz hamaset değil, memleket sevmektir, ölmek değil yaşamak için kendi ekmeğimiz için, mehmet sait için ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder